Ook Retour d’Egypte of Egyptian Revival genoemd, is de Egyptische stijl geboren uit de Westerse fascinatie voor de oud-Egyptische cultuur. Deze interesse, die reeds in de loop van de tweede helft van de 18de eeuw voelbaar was in de context van de fascinatie voor de kunst uit de klassieke oudheid (zie neoclassicisme), nam een hoge vlucht na de Egyptische campagne van Napoleon I (1798-1801) die, vergezeld van een wetenschappelijke expeditie, tot een betere kennis van het land en zijn cultuur leidde. De egyptomanie vertaalt zich in de kunsten in een overname van Egyptische iconografische motieven of architecturale elementen. Zo vindt men ook in het domein van het behangpapier onderwerpen als de sfinx*, de leeuw*, hiërogliefen, lotusbloemen, etc. Een decor dat een gestreept* behangpapier combineert met een boord met touwen* en kwasten*, een verwijzing naar Napoleontische tenten, kende eveneens een zeker succes (zie empirestijl*) (Bazin, 1976 ; Gruber & Arizzoli-Clémentel, 1994, p. 32).